خاطرات یک +1 عشق شیرین

سلام گل همیشه شکوفای من بالاخره تونستم یه وقت پیدا کنم و واست پست بذارم. آخه روزای اولی که بدنیا اومدی همه می گفتند که چه دختر آرومی دارین همیشه خوابه......... اما از شب ششم به بعد دیگه هرشب یه پیشرفت هایی واسه خودت میکنی و مارو تا سحر بیدار نگه میداری تا بغلت کنیم و هر شب هم به جیغ های خوشگلت اضافه میشه. یه کوچولو از خاطره ی روز زایمانت واست بگم: خاطره ی شیرین اون روز شنیدن صدای گریت بعد از تولدت بود و خاطره ی تلخ................. وقتی دردم شروع شد و رفتم بیمارستان دکتر گفت کیسه آبت پاره شده و بچه هم مدفوع کرده و نمیتونیم صبر کنیم تا طبیعی زایمان کنی و هرچه سریعتر باید عمل بشی. ترس تمام وجودمو گرفت و دردم هم لحظه به لحظه بیشتر...

...

روز چهارشنبه مورخ 5/5/1390 تاریخی دیگر از تاریخهای مهم زندگی من و بابا محمود شد. ساعت 30/12 ظهر در بیمارستان ولیعصر و به روش سزارین دختر نازم چشم به دنیا گشود و با شنیدن اولین صدای گریه او بعد از تولد با اشکی لبریز از عشق و شادی از او استقبال کردم و این بود تنها آرزوی شگفت انگیز زندگی که به لطف پروردگار شامل حالم شد.